De oorsprong van ACOL

Maandag 14 sep 2020 - Sipke Wagenaar

De geschiedenis van het eikenhouten biedsysteem begint in 1270 in het dorpje Acholt in het graafschap Kent. Ac betekent eik en holt betekent hout in het Oud-Engels. Tijdens de Pestepidemie van 1347 komen de meeste inwoners van Acholt om het leven en het dorp wordt platgebrand om verdere besmetting te voorkomen. Het dorp herrijst als een feniks uit haar as op een nieuwe locatie in het eikenbos waar het nog altijd luistert naar de naam Acol.

De naam is doorgegeven aan de Acol Road in de wijk West Hampstead te London waar in 1930 op 15 Acol Road (foto links) een bridgeclub wordt opgericht in het pand van de zijdehandelaar en hoedenverkoper William Frederick Druiffe. De familie Druiffe verhuist in 1909 naar de Acol Road en zoon William wordt de eerste secretaris van de bridgeclub in 1930. De club verblijft op Acol Road tot ca. 1935. William Druiffe verhuist in deze tijd naar een vlakbij gelegen appartement op Woodchurch Road waar hij in 1937 komt te overlijden.

De oorlog maakt een einde aan het bridge, maar in 1946 keert de bridgeclub terug als de West End Bridge Club op 86 West End Lane en op een steenworp afstand van de Acol Road. In 1955 noemt de bridgeclub zich The New Acol Bridge Club en in 1971 wordt dit veranderd in de Acol Bridge Club (zie foto rechts). In 1993 wordt het pand grondig gerenoveerd en komt de bridgeclub onder leiding van topspeler Andrew Robson die een ‘fascinerend en leuk leerconcept’ nastreeft om mensen aan het bridgen te krijgen.

De medeoprichters van de bridgeclub aan de Acol Road waren Jack Marx en Skid Simon. Rond 1935 ontwikkelden zij een nieuw biedsysteem dat zeer succesvol zou worden. De beide bridge-enthousiasten hadden begin jaren dertig op de stille Londense straten eindeloze conversaties over bridge en biedopvattingen. Uit deze conversaties komt in 1935 de eerste versie van het Acol-biedsysteem tevoorschijn. Marx en Simon kregen belangrijke ondersteuning van de (t)eergevoelige Maurice Harrison-Gray, de playboy-politicus Iain Macleod, wereldkampioen Terrence Reese en schrijver, uitgever en distribiteur Ben Cohen.

Het eerste boek over Bridge: The Acol Two Club verscheen in 1938 en werd geschreven door Ben Cohen en Terrence Reese, gebaseerd op het pionierswerk van Marx en Simon. In zijn boek Bridge is an Easy Game (1952), schrijft Iain Macleod: “Acol bestond uit een aantal ideeën dat nog niet in de praktijk was uitgetest en nog een onbeschreven blad was in bridge-artikelen. We werkten onze theorieën uit in eindeloze sessies, avond aan avond tot in de kleine uurtjes”.

Skid Simon (1904-1948):
Geboren in Harbin als Seca Jascha Skidelsky als zoon van een Russisch-Joodse handelsfamilie uit Vladivostok. In de bridgewereld werd hij steevast aangesproken met Skid Simon. Hij emigreerde op jonge leeftijd naar Engeland. Na zijn opleiding aan de Tonbridge School in Kent wordt hij romanschrijver. Hij is bekend van de hilarische bestseller, Bullet in the Ballet en de klassieker: Why You Lose at Bridge (1945). Simon staat bekend als een een zeer sterke bridgespeler wiens carriere vroegtijdig werd onderbroken door zijn plotselinge overlijden.

De excentrieke komiek met de grote sigaar was bijzonder intelligent, maar ontzettend verstrooid. Hij was altijd diep in gedachten. Hij vergat vaak om zijn veters te strikken en het was altijd maar de vraag of hij zijn broek wel had dichtgeknoopt. Hij mocht slechts 44 jaar oud worden, maar dat was eigenlijk al een wonder. “Hij stak de drukste straat over met zijn neus diep in een boek. Hij stapte uit rijdende bussen met zijn neus nog steeds diep in zijn boek. Hij liep een keer dwars door een winkelruit. Hij stak met alles en iedereen de draak, inclusief zichzelf”. – Maurice Harrison Gray.

Skid Simon stierf plotseling in London op 44-jarige leeftijd, een uur na zijn laatste slembieding. Een jaar later stierf zijn vrouw Carmel net zo plotseling op 40-jarige leeftijd. Zij won zilver tijdens de bridgekampioenschappen van de EBL in 1948.

Jack Marx:
Geboren als John C.H. Marx (1907-1991). Bridge-expert en bestuurder bij verschillende bridgeorganisaties. Een bescheiden mens en zeer geliefd onder de bridgers, maar ook temperamentvol: “Een wispelturige man die zo nu en dan last heeft van lusteloosheid… een nerveuze, zeer gespannen man die plotseling en zonder reden weigert om te spelen in de Bermuda Bowl uit gezondheidsoverwegingen”.

In 1939 bedacht hij het 2♣-bijbod op een SA-opening van partner om te vragen naar een vierkaart hoog. Hij publiceerde de Marx Conventie in 1946, maar die genoot toen echter al bekendheid als de Stayman Conventie, bedacht door George Rapee, maar bekend geworden door de artikelen van zijn bridgepartner Samuel Stayman. Marx bedacht ook de Byzantijnse 4SA, een gecompliceerde variant van Blackwood die meer informatie geeft.

Voor meer informatie:

https://en.wikipedia.org/wiki/Maurice_Harrison-Gray

https://en.wikipedia.org/wiki/S._J._Simon

https://en.wikipedia.org/wiki/Jack_Marx_(bridge)

https://en.wikipedia.org/wiki/Terence_Reese

https://en.wikipedia.org/wiki/Ben_Cohen_(bridge)

https://en.wikipedia.org/wiki/Iain_Macleod

https://en.wikipedia.org/wiki/Acol

https://en.wikipedia.org/wiki/Acol,_Kent

http://westhampsteadlife.com/2014/04/26/one-no-trump-the-history-of-acol-bridge-club/12479

http://www.bridgeguys.com/ACOL/acol_bridge.html

http://www.ebu.co.uk/biographies/iain-macleod